Hoe de markt ging?
Als een droomvlucht.

Nadat de veertien makers hun plek prachtig eigen hebben gemaakt, sprak ik hen toe. Wat ben ik trots op hen. Wat een talent! Ik heb dit geloof ik 100x gezegd.

De uren vlogen voorbij door de gezelligheid, fijne gesprekken en leuk publiek. Het liep alsof dit elk weekend plaats vond. En ik?

Ik had verschillende petten op: als organisator, maker, aanspreekpunt voor media (deze meitt was wéér op de radio)

Oog voor detail en voelsprieten wat nodig is om een groep te leiden zette ik in om een markt neer te zetten waar iedereen zich welkom voelt.

"Heb je "iets "?"
"Goed dat ik dit weet. Dan kunnen we kijken naar de mogelijkheden"

"Heb je iets anders nodig? Elektriciteit?
Dan gaan we regelen "

Wat ik terug kreeg was goud.
Zulke gedreven makers die vol hun ruimte pakken en stralen van oor tot oor. Het was genieten.

Toen ik mijn ronden liep, zag ik hoe de bestellingen over de toonbank gingen. Ik zag dat de makers ook bij elkaar gingen kijken. Ik zag ontspannen makers. De mensen keken, door deze gelegenheid, ook naar de kerk zelf en kregen we verhalen te horen over vroeger.

De sfeer was relaxed, het was een prachtige eerste keer @westvestmarkt. Dat smaakt naar meer!

Grotendeels deed ik het organiseren van de markt alleen, op eigen gevoel.
Gezien ook superhelden hulp krijgen van dierbaren, stond er ook mijn dierbaren klaar om te helpen.
Mede door hen, kon ik hetgeen doen wat ik voor ogen heb.

Mijn hart maakt een sprongetje.
Dit is precies wat ik bedoel met avonturen maken:
Ideeën omzetten naar daden.
En genieten van groei.